DD

190

3-9- الکتروفورز
جهت تعیین الگوی چند‌شکلی های مورد مطالعه در ژن های XRCC4 و آنژیوتنسین، الکتروفورز بر روی ژل آگارز 5/1 درصد با بهره گرفتن از بافرTBE انجام گرفت. بدین منظور، بسته به حجم سینی ژل مورد استفاده، مقدار مورد نیاز آگارز جهت تهیه ژل 5/1 درصد محاسبه و در حجم مناسب از بافر حل می شود. ظرف حاوی بافر و پودر آگارز تا زمانی که پودر به طور کامل در بافر TBEحل گردد و محلول شفافی بدست آید، در دستگاه مایکروویو قرار می گیرد. زمانی که دمای محلول به حدود 50 تا 60 درجه سانتی گراد رسید در سینی ژل ریخته و شانه‌ی ژل درون آگارز مذاب قرار داده می شود.
پس از حدود 20 تا 30 دقیقه و سرد شدن کامل ژل شانه به آرامی از ژل خارج شده و سینی ژل در درون تانک الکتروفورز حاوی بافر TBE قرار می دهیم به طوری که محلول کاملاً روی چاهک‌های ژل را بپوشاند. سپس محصولات حاصل از PCR ژن های XRCC4 و آنژیوتنسین، توسط سمپلر، پس از مخلوط شدن با مقدار مناسب از بافر6x Loading dye درون چاهک‌ها ریخته و به منظور ارزیابی اندازه قطعات، در یکی از چاهک‌ها100bp DNA Ladder ریخته و سپس دستگاه الکتروفورز به منبع تغذیه‌ی جریان الکتریکی متصل و بر روی ولتاژ و آمپر مناسب تنظیم می شد.
3-10- رنگ‌ آمیزی ژل
پس از پایان الکتروفورز جهت قابل رویت شدن قطعات DNA توسط نور UV، ژل آگارز در محلول TBE حاوی اتیدیوم بروماید (mg/ml1) قرار گرفت و پس از حدود 10 دقیقه رنگ آمیزی، ژل به دستگاهGel Documentation منتقل گردیده و از آن عکسبرداری صورت گرفت.
شکل 3-1- نتایج حاصل از PCR بر روی ژل برای ژن XRCC4

شکل 3-2- نتایج حاصل از PCR بر روی ژل برای ژن ACE
3-11- تحلیل آماری
نتایج حاصل از این مطالعه با بهره گرفتن از نرم افزار آماری SPSS و به کار‌گیری روش های مربع کای (χ²) و رگرسیون لجستیک، با در نظر گرفتن سطح معنی داری 05/0>P، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
فصل چهارم
نتایج
4-1- مشخصات افراد شرکت کننده در مطالعه
در این مطالعه مورد-شاهدی چندشکلی های ژنتیکی Insertion/Deletion واقع در اینترون 3 ژن XRCC4 و اینترون 16 ژن آنژیوتنسین در 726 نفر (363 بیمار مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی و 363 فرد سالم از جمعیت عمومی به عنوان گروه شاهد) مورد بررسی قرار گرفت. میانگین سن افراد بیمار 1/11±7/39 و افراد سالم 13±5/41 می باشد. اختلاف معناداری بین میانگین سنی افراد سالم و بیمار وجود ندارد (t=1.944, df=674, P=0.052) همچنین میانگین سن بروز اسکیزوفرنی در 245 بیماری که اطلاعات سن بروز برای آنها ذکر شده بود 68/8±2/24 می باشد.
4-2- نتایج حاصل از بررسی عوامل خطر کیفی دخیل در اسکیزوفرنیا
براساس مطالعات انجام شده، احتمال ابتلا به اسکیزوفرنیا در افرادی که در اقوام درجه یک آنها این بیماری وجود دارد 3/14 برابر بیشتر از افرادی است که در اقوام درجه یک آنها این بیماری وجود ندارد. همچنین مصرف سیگار احتمال ابتلا به اسکیزوفرنیا را تقریباً 4 برابر افزایش می دهد. ازدواج خویشاوندی والدین نیز احتمال ابتلا به اسکیزوفرنیا را 5/1 برابر افزایش می دهد (راضیه اجتهادی, 1392).
4-3- نتایج حاصل از بررسی چند شکلی I/Dدر ژن XRCC4
فراوانی های ژنوتیپی و آللی چندشکلی ژنتیکی I/D، ژن XRCC4 در جدول 2-4 آمده است. گروه شاهد برای توزیع چندشکلی I/Dاز تعادل هاردی-واینبرگ پیروی می کند
(χ²=2.04, df=1, P>0.05).
جدول4-2- فراوانی های ژنوتیپی و آللی چندشکلی ژنتیکیI/Dژن XRCC4، در دو گروه شاهد و بیمار

فراوانی

سالم (%) N

بیمار (%) N

ژنوتیپی

II

(7/26)97

(4/28)103