استفاده صحیح از پتانسیل ها و ظرفیت های جهانگردی ایران می تواند سودی معادل ۲ برابر ذخایر نفتی را به کشور سرازیر کند. آمارها نشان می دهد که بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیارد دلار از درآمد کشورها تا سال ۲۰۱۵ از صنعت جهانگردی تامین می شود که متاسفانه علیرغم جایگاه تاریخی و ویژگی های طبیعی ایران، کشورمان در این کسب درآمد جایگاهی ندارد.  اگر با توجه به مزایای صنعت جهانگردی و تاثیر اقتصادی توسعه این صنعت در درآمدزایی و اشتغالزایی بتوانیم تنها به ۳۰ درصد از درآمد صنعت جهانگردی جهان دست پیدا کنیم، می توانیم سالانه سودی ۲ برابر ذخایر نفتی را به کشور وارد کنیم. نگاه اقتصادی به صنعت جهانگردی می تواند تمامی جوانب فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و … آن را نیز دربر گیرد، چرا که لازمه توسعه این صنعت و چرخه اقتصادی آن در درجه اول مهیا کردن بسترها در ابعاد دیگر آن است.
قراردادن جهانگردی در اولویت های اقتصادی کشور تمامی ابعاد علمی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را پوشش می دهد و حتی برگزاری انواع تورهای علمی، ادبی، هنری را با مزیتهای خاص خود و بویژه منافع اقتصادی در کشور بهینه می کند. بیشتر توانمندی های کشور ما برای جذب گردشگر مساله فرهنگ و ملیت است، یعنی به خاطر قدمتی که کشور ما دارد بیشترین جذابیت را در حوزه ی فرهنگ و تمدن دارد. وی افزود: بسیاری از کشورها قادرند در حوزه های دیگر راحت تر فضاسازی کنند، ولی کشور ما در حوزه ی فرهنگ و دینداری توانسته از مزیت نسبی لازم برخوردار شود.

مزیت نسبی در حوزه ی فرهنگی به این معنی نیست که ما در حوزه های دیگر فعالیت نداریم بلکه در این حوزه ها جذب جهانگردی ما پایین تر است. وی افزود مزیت نسبی ما در حوزه ی فرهنگی همانند تولید تک محصولی است و زمانی که اقتصاد کشور به یک محصول اکتفا کند، قطعا ضربه پذیری آن بالا می رود و در حوزه ی جهانگردی هم وضع به همین منوال است. اگر ما فقط به حوزه ی جهانگردی فرهنگی فکر کنیم و از سایر حوزه ها غافل شویم، تاثیر منفی بر جهانگردی کشور می گذارد. همچنین، بهترین برنامه ریزی این است که از بخش های مختلف بتوانیم کالاها و خدماتی را ارائه دهیم که متنوع باشد و بتوانیم با تاثیرات محیطی مقابله مناسبی داشته باشیم به عنوان مثال کشورهای عربی توانسته اند در زمینه ی جهانگردی به یک انسجام مناسبی برسند، ولی کشور ما هنوز به یک زنجیره ی واحد در زمینه ی جهانگردی دست نیافته است. کلیه امکانات جهانگردی ایران منفعل باقی مانده است. صنعت جهانگردی در جهان امروز یکی از دغدغه های اصلی مسوولان دولتی کشورهای مختلف جهان است. چرا که کسب درآمد از این صنعت جامع تمام منفعت های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و … برای این کشورهاست.
در کشور ما که دارای زیارتگاههای بزرگ جهان و بزرگترین تاریخ تمدنی منطقه است، کلیه ی امکانات استفاده از این صنعت منفعل و بلااستفاده باقی مانده است. در حالی که کشورهای دیگر به خصوص همسایگان خودمان از این امکانات به نفع خودشان استفاده می کنند. بسیاری از برنامه های اقتصاد جهانگردی کشورهایی مثل امارات، عربستان و ترکیه، بدون سرمایه گذاری ایرانیان به شکست منتهی می شود، در حالی که اگر زمینه ی بهره گیری از توان سرمایه گذاری و حتی اگر زمینه ی بهره گیری از توان سرمایه گذاری و حتی خدماتی این افراد در کشور فراهم شود، ایران از نظر جایگاه و تعداد جذب  گردشگر یکی از برترین ها می شود. حجم سرمایه گذاری سالانه در صنعت نفت کشور بین یک تا ۲ میلیارد دلار است که باید زمینه ی همین میزان سرمایه گذاری در حوزه ی جهانگردی توسط مسوولان دولتی و مشارکت بخش خصوصی فراهم شود.
برای توسعه ی جهانگردی کشورمان و قرار گرفتن در ردیف یکی از قطب های جهانگردی منطقه و جهان در مرحله ی نخست باید نگاه دولت و مردم را به این صنعت تغییر داد و سپس برای تامین امکانات و زیرساخت ها و همچنین پیاده سازی یک الگوی موفق جهانگردی در کشور گام برداشت. در صنعت جهانگردی دنیا هر روز تحولات جدیدی رخ می دهد که با وجود روند ضعیف این صنعت در کشور ما میزان عقب ماندگی ما در این سوژه افزایش می یابد. همچنین با قراردادن جهانگردی در ردیف کالاهای صادراتی غیرنفتی و توجه به این صنعت در برنامه ریزی و سیاستگذاری های کلان اقتصادی می توانیم به کسب درآمد اقتصادی از جهانگردی امیدوار باشیم.
بررسی مقایسه ای گردشگران داخلی و خارجی در این صنعت نیز بیانگر اهمیت این صنعت در توسعه اقتصاد داخلی کشورها است به گونه ای که بر اساس آمار منتشره از سوی سازمان جهانی جهانگردی، نسبت گردشگران داخلی به خارجی، نسبت ده به یک را نشان می دهد. در همین راستا آثار مستقیم حاصل از صنعت جهانگردی ، با احتساب حدود ۶ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی در این صنعت ، نمایانگر تخصیص یک شغل از هر ۱۵ شغل به این صنعت در آینده ای نزدیک بوده و در صورتی که آثار و منافع غیر مستقیم نیز مد نظر قرار گیرد حدود ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان و یک شغل از هر ۹ شغل در این صنعت ایجاد خواهدشد.
با وجود اهمیت بی بدیل صنعت جهانگردی در توسعه و شکوفایی اقتصادی، سیاست گذاری های مناسبی در خصوص ارتقاء آن در کشورمان صورت نپذیرفته و عمده تلاش های مربوط به توسعه صنعت جهانگردی در دهه های اخیر ، معطوف به رهیافت های تشویقی و تبلیغاتی و یا به عبارتی تقاضا محور بوده اند. در این راستا بیشتر هدفگذاری ها و وضع دستورالعمل های اجرایی معطوف به خصوصی سازی واحد های اقامتی، تبلیغات جهانگردی، آموزش نیروی انسانی، سیاست های تشویقی ساخت تأسیسات ایرانگردی و جهانگردی، تخفیف های مالیاتی و … بوده که بیشتر جذب تقاضا را مد نظر قرار داده است، در حالی که چالش های پیش روی این صنعت، نه تنها استحکام و تداوم بیشتر سیاست های جانب تقاضا را طلب می کند، بلکه سیاست گذاری ابعاد عرضه و سازماندهی ساختار فعالیت بنگاهها را می طلبد. (حاجی امینی، محمد علی پور،۱۳۹۰، ۲۴)
فصل سوم
بررسی منطقه مورد مطالعه
نقشه ۳-۱ : تقسیمات سیاسی ایران
منبع : اطلس ایران شناسی ۱۳۹۰ مقیاس ۱:۲۵۰۰۰۰۰۰
نقشه ۳-۲ : موقعیت استان فارس و شهرستان های آن
منبع : استانداری فارس ۱۳۹۱ مقیاس ۱:۲۷۰۰۰۰۰
۳-۱ معرفی استان فارس
استان فارس از دیر باز محل اسکان قوم پارس و یکی از مهدهای تمدن و شکوفایی فرهنگ و علم ایران زمین بوده است. دروازه صدور و نفوذ فرهنگی و تمدن ایرانی چه در پیش از اسلام و چه پس از اسلام سرزمین و یا به عبارت دیگر اقلیم فارس بوده است. در این خطه ستارگان درخشان علم و ادب و فلسفه بسیاری برخاسته اند که هر یک به نوبه خویش در اعتلای تمدن و آوازه ایران اسلامی نقش بسزایی داشته اند. همچنین فارس به دلیل موقعیت استراتژیک خود در ارتباط با دریای عمان و خلیج فارس جولانگاه کلیه اقوام تمدن های جهان در تاریخ طولانی خود بوده است. پایتخت پادشاهان هخامنشی، ساسانی، صفاریان، آل بویه، آل مظفر و خاندان زند به همراه مرکزیت حکومت و کنترل بخش جنوبی ایران زمین فارس را جزو پهنه های استثنایی و مهم کشور قرار داده است. نماد حضور تمدن ایران زمین در این خطه آثار باستانی و تمدن بشری همچون : تخت جمشید، کاخ ساسان، پاسارگاد، نقش رستم، غارشاپور، شهر بیشابور، شهر گور، بازار قیصریه، مسجد جامع عتیق، بازار و حمام وکیل، ارگ کریمخانی می باشند. کافی است بدانیم یک سوم آثار تاریخی ایران در فارس جای دارد. فارس در دوره های مختلف تاریخی، پایتخت و مرکز ثقل حکومت ایران بوده است. در زمان هخامنشیـان (۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح) در زمان ساسانیان (قرن چهارم میلادی) در حکومت آل بویه (قرن چهارم هجری) و بالاخره در دوران زندیه (قرن یازدهم هجری) فارس نقش اساسی در تاریخ و جغرافیای ایران و بخش اعظمی از جهان آن روز داشته است. نشانه و یادگارهای تاریخی بی شمار از این دروان ها در فارس وجود دارد. از همین روی مرکز فارس، شهر شیراز را پایتخت فرهنگی ایران نامیده اند.
۳-۲ موقعیت جغرافیایی استان فارس
استان فارس ۶/۷ درصد مساحت کل کشور را به خود اختصاص داده است. استان فارس در جنوب منطقه مرکزی ایران بین مدارهای ۲۷ درجه و ۲ دقیقه و ۳۱ درجه و ۴۲ دقیقه عرض شمالی و ۵۰ درجه و ۴۲ دقیقه و ۵۵ درجه و ۳۶ دقیقه طول خاوری از نیمروز گرینویچ قرارگرفته است. این استان از شمال با استان اصفهان و یزد، از باختر با استان های کهگیلویه و بویر احمد و بوشهر، از جنوب با استان هرمزگان و از خاور با استان کرمان همسایه است. استان پهناور فارس، منطقه ای چهار فصل بوده و از نظر آب و هوایی می توان سه منطقه ی سردسیر، معتدل و گرمسیر را دراین منطقه مشاهده کرد. متوسط دما در سردترین ماه سال بین ۷- تا ۲- درجه ی سانتی گراد و در گرم ترین ماه سال بین ۳۵ تا ۴۰ درجه سانتی گراد در نوسان است. جهت عمومی کوه های این استان شمال خاوری- جنوب باختری است و هر چه از طرف شمال به جنوب پیش می رویم از ارتفاع کوهستان به طور عمومی کاسته می شود. محدوده استان فارس به دلیل تنوع اقلیمی و ساختارهای جغرافیایی طبیعی فضاهای خاص و منحصر به فردی را دارا است و از انواع دریاچه های طبیعی، رودخانه های دایمی و فصلی، چشمه های آب گرم و آب سرد برخوردار است. بر طبق برآورد جمعیتی سازمان ملی آمار ایران که در شهریور ماه سال ۱۳۹۰ صورت گرفت، جمعیت استان ۴٬۵۲۸٬۵۱۴ برآورد شد. شهرستان شیراز با ۱٬۷۴۹٬۹۲۶ نفر جمعیت، بیش از ۳۹٪ جمعیت استانرا در خود جای داده‌است. پس از شیراز شهرستان‌های مرودشت با ۳۰۷٬۴۹۲ نفر، کازرون با ۲۵۴٬۷۰۴ نفر، لارستان با ۲۲۶٬۸۷۹ نفر، جهرم با ۲۰۹٬۳۱۲ نفر و فسا با ۲۰۳٬۱۲۹ نفر پرجمعیت‌ترین شهرستان‌های استان هستند.
۳-۳ ویژگی های طبیعی استان فارس
۳-۳-۱ آب و هوای استان فارس
درجه حرارت و میزان بارندگی در استان فارس، تحت تاثیر ویژگی های توپوگرافیک، سه ناحیه آب و هوایی مشخص پدیدار شده است :
ناحیه کوهستانی شمال، شمال باختر و باختر: دارای زمستان های سرد معتدل و پوشش گیاهی قابل توجه می باشد. میزان بارندگی این ناحیه در حدود ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی متر در سال گزارش شده است.
ناحیه مرکزی: این ناحیه درزمستان ها آب و هوای نسبتا معتدل توام با بارندگی و در تابستان ها، هوایی گرم وخشک دارد. آب و هوای این ناحیه به علت بارندگی نسبی ارتفاعات، نسبت به شمال و شمال باختر وضعیتی کاملا متفاوت دارد، میزان باران این ناحیه بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی متر در سال است. شهرهای شیراز، کازرون، فسا و فیروزآباد در این ناحیه قرار گرفته اند.
ناحیه جنوب و جنوب خاوری: به علت کاهش ارتفاع و پهنای جغرافیایی و نحوه استقرار کوه ها، میزان بارندگی این ناحیه درفصل زمستان نسبت به دو فصل بهار و پاییز کم تر می باشد. هوای این ناحیه در زمستان ها معتدل و در تابستان ها بسیار گرم و میزان بارندگی سالانه آن ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی متر است. شهرهای لار، اوز و خنج جزو این ناحیه خشک به شمار می روند.
۳-۳-۲ پوشش گیاهی استان فارس
پوشش گیاهی استان فارس را درختان جنگلی و گیاهان دارویی و صنعتی تشکیل می دهد، مهم ترین گونه های درختی این استان عبارتند از: بادام کوهی، بنه و بلوط و برخی از گیاهان دارویی و صنعتی که شیرین بیان، گل گاوزبان، کتیرا، آنغوزه و گون برخی از این گونه ها هستند. مناطق حفاظت شده استان فارس رویشگاه بسیاری از گونه های گیاهی منطقه می باشند. پارک ملی بمو واقع در شمال شهر شیراز از نظر پوشش گیاهی بسیار غنی و قابل اهمیت است و تا کنون بالغ بر ۲۸۰ گونه گیاهی در آن شناسایی و نمونه برداری شده است.
۳-۴ وضعیت اقتصادی استان فارس
۳-۴-۱ صنایع و معادن استان فارس
صنایع استان فارس در دو دسته کارخانه ای و دستی قابل بررسی و مطالعه است. صنایع دستی استان به علت زیبایی، جذابیت و مرغوبیت، جایگاه ویژه ای را در بازارهای داخلی و جهانی به خود اختصاص داده و فرش، گبه و خاتم آن از معروفیت خاصی برخوردار است. در بخش صنایع ماشینی؛ استان فارس ازمقام ارزشمندی درکشور برخوردار است. صنایع ماشینی استان را بیش تر؛ صنایع الکترونیکی، شیمیایی، ریسندگی، بافندگی و صنایع غذایی تشکیل داده است.
بیش ترین سهم صنایع الکترونیکی به کارخانه های مخابراتی ایران (کما) تعلق دارد که از سال ۱۳۴۸ در این استان شروع به تولید کرده است. کارخانه لاستیک سازی دنا (بریجستون) یکی از چهار تولید کننده بزرگ لاستیک سازی ایران، دراین استان قرار دارد. در زمینه صنایع ریسند‎گی، بافندگی و چرم سازی، این استان با ۵۰ کارگاه بزرگ و کوچک، سهمی عمده در تولید محصولات نساجی و فرش بافی دارد. در فارس همراه با تولید محصولات کشاورزی، صنایع غذایی نیز رشد چشم گیری یافته است. براساس اطلاعات موجود، بیش از ۲۰۰ واحد صنایع غذایی در این استان فعالیت دارند که تولید مواد غذایی نظیر روغن، قند، شکر، گوشت را بر عهده دارند. پالایشگاه شیراز از سال ۱۳۵۲ آغاز به کار کرده و فرآورده هایی مانند گاز مایع، بنزین معمولی، بنزین سوپر، را تولید می کند. در سال های اخیر صنعت پتروشیمی استان نیز توسعه قابل توجهی یافته است. استان فارس، قطب الکترونیک کشور بوده و صنایع پتروشیمی آن از اهمیت خاصی برخوردار است.
۳-۴-۲ کشاورزی و دامداری استان فارس
استان فارس سهمی عمده در بخش های اقتصادی کشور به ویژه کشاورزی و صنعت دارد. این استان در تولید گندم، ذرت و انجیر در کشور مقام اول را داراست. طبق گزارش آمار نامه کشاورزی، این استان با ۱۰۲۵۰۵۹ هکتار سطح زیر کشت پس از استان های آذربایجان شرقی و خراسان، رتبه سوم را در کل کشور دارد. دام داری از ارکان مهم اقتصادی منطقه فارس است و وجود عشایر قشقایی که یکی از بزرگ ترین و اصیل ترین عشایر ایرانند که دام داری شغل اصلی آنان است سبب رونق دام داری در منطقه فارس شده است.
۳-۵ شهرستان های استان فارس
۳-۵-۱ شهرستان شیراز
شیراز شهری در جنوب ‌غربی ایران در ارتفاع ۱۴۸۶متری از سطح دریا در دامنه‌های رشته‌کوه زاگرس است. این شهر مرکز استان فارس است.شیراز با موقعیت خاص جغرافیایی خود که سه فصل از فصل های سال، هوایی بهاری دارد؛ سرزمین شعر و شاعری نیز هست و دو مروارید بزرگ ادبیات جهان (سعدی و حافظ) زادگاه این سرزمین هستند و آرامگاه آن ها محفل هنردوستان است. شیراز با مناطق اطراف آن یعنی تخت جمشید، نقش رستم و شهرهای دیرینه یکی از قدیمی ترین مجموعه های تمدنی جهان است و آثار تاریخی اطراف آن که از عظیم ترین آثار باقی مانده در جهان است به تمدن کهن ایران، اعتباری خاص داده است.
۳-۵-۱-۱ مشخصات جغرافیایی شیراز
شهرستان شیراز با مختصات جغرافیایی ۳۳/۵۲ طول شرقی و ۳۶/۲۹ عرض شمالی در ارتفاع بیش از ۱۵۰۰ متر از سطح دریا با وسعتی معادل ۸/۱۰۶۸۸ کیلومتر مربع، تقریبا در مرکز استان فارس قرار دارد. در شمال شهرستان شیراز، شهرستان های مرودشت و سپیدان واقع اند و در جنوب آن شهرستان های فیروزآباد و جهرم قرار گرفته اند. شهرستان های نی ریز، استهبان و فسا در شرق شهرستان شیراز و شهرستان کازرون در غرب آن شهرستان قرار دارند. شهرستان شیراز شامل ۶ بخش، ۵ شهر و ۲۱ دهستان است و جمعیت آن بالغ بر ۱۲۶۳۲۴۴ نفر است. بخش های شهرستان شیراز عبارتند از: بخش مرکزی، بخش زرقان، بخش کربال، بخش کوار و بخش ارژن.
بخش مرکزی، شامل شهر قدیمی شیراز و حومه آن است. دست خضر، قصر ابونصر، برم دلک، و گویم از مهم ترین حومه های شیراز هستند. دریاچه مهارلو نیز به فاصله کمی از این شهر قرار گرفته است.
۳-۵-۱-۲ وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
در افسانه ها آمده است که شیراز فرزند تهمورس (از پادشاهان سلسله پیشدادیان) شهر شیراز را تاسیس کرد و نام خود را بدان بخشید. به روایتی دیگر، نام این دیار، “شهرراز” بوده که به اختصار شهر از و شیراز خوانده شده است. در حالی که بر اساس تحقیقات “تدسکو” شیراز به معنای مرکز انگور خوب است، “ابن حوقل"، جغرافیدان مسلمان قرن چهارم هجری، علت نام گذاری شیراز شباهت این سرزمین به اندرون شیر می داند، چرا که به قول او عموما خواربار نواحی دیگر بدان جا حمل می شد و از آن جا چیزی به جایی نمی بردند.
۳-۵-۲ شهرستان اقلید
اقلید یکی از شهرهای زیبا و دیدنی، با آثار تاریخی فراوان است. این شهر در شمال استان فارس قرار گرفته و به شهر امام زمان (عج) و کلید استان فارس معروف می باشد. در این شهرستان افراد بزرگی چون فقیه اقلیدی می زیسته اند، آثار تاریخی فراوانی همچون حوضچه دختر گبر، بازارگاه، قلعه آسپاس و امامزاده های معروفی چون امامزاده عبدالرحمن و امامزاده سید محمد و به همراه مناطق دیدنی چون چشمه رسول الله، پارک انقلاب، تنگ براق، قدمگاه وجود دارد.
۳-۵-۲-۱ مشخصات جغرافیایی
اقلید شهری در استان فارس و حدودا ۲۵۰ کیلومتر با اصفهان و ۲۵۰ کیلومتر با شیراز ۲۰۰ کیلومتر با یزد و ۱۶۰ کیلومتر با یاسوج فاصله دارد
۳-۵-۲-۲ وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
درباره واژه اقلید گمان هایی چند وجود دارد اما گمانی که بیشتر تاریخ نویسان نسبت به آن اتفاق نظر دارند، این واژه همانا عربی شده واژه کلید است. در گویش مردم نیز به صورت کلید و کلیل هنوز به کار می رود که گونه ای از واژه اکلیل است. از آن جا که اقلید ششمین شهر مرتفع ایران و مرتفع ترین شهر استان فارس به شمار می رود تا جایی که این ارتفاعات به علت مشرف بودن و جایگاه فلاتی تصویر آن بر سرزمین فارس در ادوار گذشته بوده، موقعیت و تسلط خاص دفاعی داشته و دارای پایگاه نظامی بوده، به گونه ای که فتح آن به منزله تصرف تمام خاک فارس به شمار آمده است و بدین سبب آن را کلید فارس گفته اند.
۳-۵-۳ شهرستان لامرد
لامِرد شهری است در جنوب استان فارس. از شمال به لارستان از مشرق به شهرستان بستک در استان هرمزگان از جنوب به بندر لنگه در استان هرمزگان و از مغرب به جم متصل می شود. این شهر دارای امکانات خوب و فرودگاه است. این شهرستان مرکب از بخش های مرکزی، مرودشت، مهر و اشکنان و به مرکزیت شهر لامرد. شهرستان لامرد از شمال و شمال شرقی به شهرستان لار، از شرق و جنوب به شهرستان بندر لنگه (استان هرمزگان) و از جنوب غربی و غرب به شهرستان کنگان (استان بوشهر) محدود است. بافت روستاهای آن طولی، در کنار محورهای ارتباطی اصلی به شهرستان شکل گرفته است و اکثرا در دامنه کوه هستند. لازم به ذکر است پیش از آن که لامرد به شهر تبدیل شود خود روستائی از دهستان تراکه از توابع بخش کنگان شهرستان بوشهر استان فارس بوده است. اما با تغییر در تقسیمات کشوری روستای لامرد دهستان تراکمه به مرکز بخش لامرد تبدیل شد که شامل ۶ دهستان تراکمه، وراوی، گله‌دار، علامرودشت، بیرم و اشکنان بوده است.
۳-۵-۳-۱ مشخصات جغرافیایی
در جنوب استان فارس با ۵۶۸۳/۴ کیلومتر مربع مساحت در طول جغرافیایی۵۴ درجه و۵۲ دقیقه و عرض جغرافیایی ۲۸ درجه و ۲۷ دقیقه در جنوبی ترین نقطه استان فارس واقع شده است و ۴۶%‌ از مساحت کل استان را به خود اختصاص داده است. از شمال با شهرستان لار و فیروز آباد و از طرف جنوب با استان هرمزگان و از جنوب و غرب با استان بوشهر همسایه می باشد.
با اختلاف ارتفاع ۴۵۰ تا۵۰۰ متر از سطح دریا و متوسط بارندگی سالیانه حدود ۲۵۰ میلیمتر با ویژگی سیل آسا در مدت کوتاهی از سال (سه ماه سال) و تبخیر سالیانه ۴۰۰۰ میلیمتر دارای آب و هوای گرم و خشک می باشد، حداکثر گرما در فصل تابستان ۵۰ درجه سانتیگراد بالای صفر و سردترین زمان آن صفر درجه سانتیگراد می باشد.