۱۹/۱۴۱۸(۹۹-۱۹۹۸)       ۱۹۶۰۰۰           ۴۵۵۹۵             ۰/۲۳%
جمع کل                      ۴۸۹۶۸۵           ۲۸۲۷۴۷             ۱۹%
( قانون بودجه ۱۳۸۲-۸۳ )
جدول قبلی بیانگر میزان کل پرداختهای دولت مختص آموزش در طی این سالهاست که حدود ۲۸۷۷۴۷ میلیون ریال است سهم بخش آموزش از بودجه دولت در این سال ۱۹/۱۴۱۸ هجری ۳/۲۳% است که به وضوح منعکس کننده اهمیت این بخش برای دولت عربستان سعودی است ( همان منبع ) .

پرداختهای غیر دولتی حوزه آموزش. بخش خصوصی نقش روشن و عادی در روند آموزش دارد. این نقشی است که هماهنگ با مشخصات آموزش است و این تفاوتی است که اینکار با فعالیتهای دیگری که فقط برای سود خالص انجام می‌شود دارد . این تشکری احتمالی از نقش نظارتی موسسات دولت که مسئول آموزشی هستند می تواند باشد ( جعفری ، ناصر -۱۳۷۴) .
۴-کشور مالزی
هزینه های آموزشی. آنچه در برنامه ششم و هفتم توسعه مشهود و مورد تاکید است عبارت از اهتمام فراوان دولت در جهت افزایش دست‌یابی به آموزش همگانی و بهبود سطح کیفی آموزش و پرورش است. علیرغم وجود مشکلات و محدودیت‌های مالی‌ تلاش می گرددبا کاهش هزینه‌های غیرضروری و اولویت بخشی به برنامه‌های ضروری و اساسی‌، تسهیلات و تجهیزات مورد نیاز مدارس ابتدائی و متوسطه فراهم گردد ( فرگوسن ، سی ان – ترجمه محمود روزبهانی -۱۳۷۹) .
دولت به تدراک امکانات اولیه آموزشی در کلیه مؤسسات آموزشی دولتی اعم از  فراهم سازی فضای آموزشی، استخدام معلمین، خدمات حمایتی و برنامه‌های رفاهی دانش آموزان و فعالیتهای دیگر همچون امانت کتب درسی، برنامه تغذیه و سلامت، خدمات آموزشی رسانه‌ای، تهیه منابع آموزشی و احداث خوابگاه‌های دانش آموزی مبادرت می نماید.توسعه آموزشی مالزی و اعمال اصلاحات با تلاش‌های دولت در جهت وفق دادن آموزش با نیازهای توسعه ملی مشخص می‌گردد. طی هر سال مالی، وزارت آموزش بودجه قابل توجهی به حوزه آموزش تخصیص می دهد به گونه ای که بودجه مراکز آموزشی وتوسعه فضاهای آموزشی طی دوره ده ساله بین سال های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۹ بر ۱۸ تا ۲۰ در صد کل مخارج عمومی و ۵ درصد تولید ناخالص ملی بالغ می گردد اختصاص  بودجه مذکور بیانگر عزم دولت بر بهبود آموزشی است. این چنین سرمایه گذاری هایی هم‌چنین بر پایه این اعتقاد راسخ استوار است که کیفیت مدارس بر دست آوردهای آموزشی و در نتیجه موقعیت‌های شغلی آینده و پیشزفت کاری دانش آموز تاثیر گذار است. گفتنی است که تقریبا تمامی برنامه‌های آموزش ابتدایی توسط دولت مرکزی و وزارت آموزش تأمین اعتبار و مدیریت می‌گردند. مشارکت بخش خصوصی در آموزش ابتدایی بسیار محدود بوده و به‌دوره پیش ذبستانی و برگزاری دوره‌های تربیتی در خارج ساعات رسمی مدارس محدودمی گردد ( قارون ، معصومه – ۱۳۷۵ ) .
هزینه آموزش ابتدایی در مالزی غالباً از طریق برنامه های  آموزشی دولت فدرال تامین اعتبار می گردد. طی دهه اخیر، هزینه های آموزش ابتدایی ۹۷ درصد افزایش داشته است و از حدود ۹۶۶،۱ بیلیون رینگت مالزی  طی سال ۱۹۹۰ به ۳،۸۸۱ بیلیون رینگیت  طی سال ۲۰۰۰ افزایش یافته است. با وجودیکه  در سطح آموزش ابتدایی کاهش بودجه و اختصاص اعتیارات از ۶،۴۰ درصد  طی سال ۱۹۹۰ بر ۵/۳۶ درصد طی سال ۲۰۰۰ به واسطه افزایش فزاینده هزینه‌های عمومی آموزش سطوح متوسطه و پیش دانشگاهی مشهود می باشد اما در مجموع باید اذعان نمود که الگوی کلی هزینه ها و اعتبارات آموزشی با تغییر چندانی مواجه نبوده است.  از مجموع مبالغ اختصاص یافته ،‌ بالغ بر ۹۰ درصد اعتبارات سالیانه صرف حق الزحمه و پاداش‌ کادر آموزشی مابقی مبالغ بی‌کم و کاست به مدارس اختصاص می یابد، تا صرف خدمات رفاهی، فعالیت‌های علمی یا غیر علمی و نگهداری از تجهیزات گردد. علاوه بر این مدارس مالزی به اجرای طرح امانت کتب درسی و پروژه تغذیه رایگان ویژه برای دانش آموزان بی بضاعت نیز مبادرت می نماید. در طرح هفتم توسعه مالزی (طی سال های ۲۰۰۰-۱۹۹۶)، بودجه‌های اختصاص یافته به بخش آموزش و پرورش معادل ۱/۱۰ بیلیون رینگت مالزی (برابر با ۴/۱۵ درصد هزینه‌های مربوط به توسعه عمومی) بوده است. این افزایش در قیاس با بودجه اختصاصی مربوط به طرح ششم توسعه مالزی(طی سال های۱۹۹۵-۱۹۹۱) معادل ۶/۱ درصد بوده است. در جدول ذیل بودجه‌های اختصاص یافته به بخش آموزش و پرورش طی برنامه های ششم و هفتم توسعه مالزی به تفکیک اجزاء لحاظ گردیده است ( جونز ، جی – ترجمه مصطفی عماد زاده -۱۳۷۷) .
جدول ( ۱۴-۴ )مبلغ کل هزینه های آموزشی