رتبه بندی اولویت مؤلفه فعالیتهای یادگیری برنامه آموزش مهارتهای زندگی بدین صورت است که شرکت دادن خود دانش آموزان در انتخاب فعالیتهای یادگیری با میانگین رتبۀ ۷۱/۳ در اولویت اول، توجه به آمادگی (عقلی، جسمی، اجتماعی و عاطفی) دانشآموزان در انتخاب فعالیتهای یادگیری درس مهارتهای زندگی با میانگین رتبۀ ۰۵/۳ در اولویت دوم، تناسب فعالیتهای یادگیری انتخاب شده با معلومات و تجارب فعلی دانش آموزان با میانگین رتبۀ ۸۰/۲ در اولویت سوم، فراهم شدن فرصت لازم برای دانش آموزان جهت تمرین هر یک از مهارتها بوسیله فعالیتهای یادگیری با میانگین رتبۀ ۷۹/۲ در اولویت چهارم، و تناسب فعالیتهای یادگیری انتخاب شده با نیازها و علایق دانش آموزان با میانگین رتبۀ ۶۴/۲ در اولویت پنجم و آخر معنیدار است.

در مؤلفه راهبردهای تدریس برنامه درسی مهارتهای زندگی اولویت اول معنی داری به درگیری دانش آموزان در فرایند یادگیری بواسطه روش های تدریس معلم با میانگین رتبۀ ۷۵/۲، اولویت دوم به ایجاد آزادی عمل بیشتر برای دانش آموزان در یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی بوسیله روش های تدریس معلم با میانگین رتبه ۵۰/۲، اولویت سوم معنی داری به سازگاری روش های تدریس معلم با علایق (خواسته ها و ادراکات) دانش آموزان با میانگین رتبه ۴۳/۲ و در نهایت اولویت چهارم و آخر به فراهم آوردن فرصتهایی برای دانش آموزان جهت تجربه و تمرین عملی مهارتهای زندگی بوسیله روش های تدریس معلم با کمترین میانگین رتبه ۳۲/۲ اختصاص دارد.
اولویت بندی گویه های مؤلفه ارزشیابی مهارتهای زندگی بدین صورت است که اولویت اول معنی داری به مفید واقع شدن خود ارزیابی دانش آموزان در برنامه آموزش مهارتهای زندگی با میانگین رتبۀ ۲۶/۲، اولویت دوم به گرایش ارزشیابی درس مهارتهای زندگی به سمت شیوههایی که مشارکت و همکاری معلم و دانش آموز را میطلبد، با میانگین رتبۀ ۰۲/۲ و اولویت آخر به انجام ارزیابی مرحلهای (تکوینی) از جریان یادگیری دانشآموزان با کمترین میانگین رتبه ۷۲/۱ اختصاص دارد.
رتبه بندی اولویت مؤلفه گروه بندی دانش آموزان در برنامه آموزش مهارتهای زندگی بدین صورت است که اولویت اول معنی داری به اهمیت کار کردن دانش آموزان در گروه های کوچک (۴ تا ۶ نفر) با میانگین رتبۀ ۵۳/۴، دوم به استفاده از فعالیت های گروهی در یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی با میانگین رتبۀ ۵۰/۴، سوم به گروه بندی در کلاس درس مهارت های زندگی بر مبنای علایق مشترک دانش آموزان ـ و نه تشخیص معلم ـ با میانگین رتبۀ ۹۸/۳، چهارم به انتخاب اعضای گروه بر اساس یک ویژگی مشترک با میانگین رتبه ۲۳/۳، پنجم به انتخاب اعضای گروه به صورت تصادفی با میانگین رتبه ۴۵/۲ و اولویت ششم و آخر به اهمیت کار کردن در گروه های بزرگ (۸ تا ۱۰ نفر) با میانگین رتبه ۳۰/۲ اختصاص دارد.
در مؤلفه زمان آموزشی برنامه درسی مهارتهای زندگی، اولویت اول معنی داری به کنترل زمان جلسات توسط معلم یا مدیریت زمان یا میانگین رتبۀ ۳۰/۳، اولویت دوم به کفایت زمان جلسات برای ارزیابی بهتر از آموخته های دانش آموزان با میانگین رتبه ۲۹/۲، اولویت سوم به کفایت زمان جلسات برای یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی با میانگین رتبه ۲۳/۲، و در نهایت اولویت چهارم و آخر به کفایت زمان جلسات جهت تدریس بهتر مفاهیم درس مهارتهای زندگی با میانگین رتّ ۱۹/۲ اختصاص دارد.
اولویت بندی گویه های فضای آموزشی مهارتهای زندگی از دیدگاه معلمان بدین صورت است که اهمیت استفاده از فضاهای آموزشی خارج از مدرسه برای یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی با میانگین رتبه ۷۷/۲ در اولویت اول، کفایت فضای آموزشی مدرسه برای یادگیری مفاهیم برنامه درسی مهارتهای زندگی با رتبۀ ۶۲/۱، در اولویت دوم و کیفیت فضای آموزشی مدرسه برای یادگیری مفاهیم برنامه درسی مهارتهای زندگی با کمترین میانگین رتبۀ ۶۱/۱ در اولویت سوم و آخر معنی دار است.
جدول ۴- ج – ۳- نتایج آزمون فریدمن در مورد اولویت بندی عناصر برنامه درسی مهارتهای زندگی به تفکیک اهمیت گویه های هر مؤلفه از دید دانش آموزان