- همان، ص ۹۳٫ ↑
- Sebeos, 1999, 19. ↑
- Theophylact Simocatta, 1986, 118. ↑
- فردوسی، دفتر هشتم، ص ۹۳٫ ↑
-Sebeos, 1999, 19. ↑
- فردوسی، دفتر هشتم، ص ۹۵٫ ↑
- Sebeos, 1999, 19. ↑
- به وضوح این قسمت ساخته منابع ایرانی است، زیرا رومیان بر اساس منابع خود به تاریخ ایران مینگریستند. ↑
- گویی در اینجا انتقاد را در جامهی ستایش پوشاندند. ↑
- این موضوع در روایت فردوسی جزو شرایط امپراتور معرفی نشده بود. شاید سهواًً از قلم افتاده باشد یا اینکه خسروپرویز برای جلب اعتماد بیشتر رومیان خود چنین پیشنهادی داده باشد. ↑
- فردوسی، دفتر هشتم، ص ۱۰۴_۹۷٫ ↑
- نام منطقه ای در نزدیکی نصیبین. (Aruastan). نک ب:
Sebeos, 1999, 19. ↑
- Tanuterakangund منطقه ای بود که در آن سنت تنوتر (رئیس خاندان یا خانواده) رایج بود، و به عنوان نامی عمومی برای ارمنستان ایران به کار میرفت. نک به همان. ↑
- Dvin. ↑
- Bznunik. ↑
- Arestawan در ساحل شمال شرق محل ماهیگیری سلطنتی بود. نک به همان. ↑
-Tpkhis. ↑
- همان، ص ۱۹_۱۸٫ ↑
- Theophylact Simocatta, 1986, 123. ↑
- همان. ↑
- Khuzistan chronicle, 2002, 229. ↑
- Historie Nestorienne, 1919, 443. ↑
- Michael the Syrian, ۱۹۰۱, ۳۷۲٫ ↑
- نک به: شهبازی، ۱۳۸۹، ص ۶۰۴٫٫ ↑
- فردوسی، دفتر هشتم، ص ۱۱۰_۱۰۵٫ ↑
- خالقی مطلق، ۱۳۸۹، ص ۵۱٫ ↑
- فردوسی، دفتر هشتم، ص ۱۱۵_۱۱۲٫ ↑
- همان، ص ۱۱۸_۱۱۵٫ ↑
۲- Philipikos. ↑
۳- Yovhan. ↑
۴- Nerses. ↑
- Sebeos, 1999, 19_20. ↑
- همان، ص ۲۲٫ ↑
- Theophylact Simocatta, 1986, 142_143. ↑
ﻧﮕﺎرش ﻣﻘﺎﻟﻪ ﭘﮋوهشی در مورد مطالعه ی تطبیقی شاهنامه ی فردوسی با منابع بیزانسی، ...
