راهنمای نگارش مقاله درباره :مبانی-تدوین-الگوی-اسلامی‌ایرانیِ-سیاست-جنایی- فایل ۵۲
- . حسینی، سید محمد (۱۳۷۶)، سیاست جنایی (مفاهیم- مدلها)، مجله کانون وکلای دادگستری، شماره ۱۱، ص ۱۵۳. ↑
- . حسینی، سید محمد (۱۳۸۳)، سیاست جنایی در اسلام و جمهوری اسلامی‌ایران، تهران: انتشارات سمت، ص ۲۶. ↑
- . پیکا، ژرژ (۱۳۹۰)، جرم شناسی، ترجمه علیحسین نجفی ابرندآبادی، چاپ دوم، تهران: نشر میزان، ص ۴۶. ↑
- . نوربها، رضا (۱۳۸۸)، زمینه حقوق جزای عمومی، چاپ بیست و ششم، تهران: انتشارات گنج دانش، ص ۱۳۲. ↑
- . بهنام، رمسیس (۱۹۸۳)، المجرم تکویناً و توقیماً، الإسکندریه: منشاه المعارف، ص ۲۳. ↑
- . آنسل، مارک (۱۳۹۱)، دفاع اجتماعی، ترجمه محمد آشوری و علیحسین نجفی ابرندآبادی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات گنج دانش، ص ۴۲. ↑
- . دلماس مارتی، می ری (۱۳۸۱)، نظامهای بزرگ سیاست جنایی، ترجمه علیحسین نجفی ابرندآبادی، تهران: نشر میزان، ص ۳۴. ↑
-
. Szabo, Denis (1979). Criminology and Crime Policy, London: Lexington Books, P. 19.
↑
- . ر.ک. به: حسینی، سید محمد (۱۳۸۸)، سیاست جنایی؛ مفاهیم و مدلها، موجود در آدرس‌اینترنتی:
http://www.iranbar.org/pmm166p3.php ↑
- فرجیها، محمد (۱۳۸۴)، مشارکت اجتماع در اجرای عدالت کیفری در ایران، مجله علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس، شماره ۱۳، ص ۹۳. ↑
- آقابابایی، حسین (۱۳۸۹)، قلمرو امنیت در حقوق کیفری، قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ص ۳۴۵. ↑
-
- . برای مطالعه تفصیلی مهمترین جلوههای تعامل و تعارض علم و دین، و راهبرد اولویت بندی منابع سیاست جنایی در موارد ناهمسوییِ ظاهری علم و دین، بنگرید به: ابراهیمی، ابراهیم و جواد ابراهیمی (۱۳۹۱)، سیاست جنایی در ترازوی علم و دین، فصلنامه آموزههای حقوق کیفری، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره ۵، صص ۱۲۵- ۱۱۸. ↑
- . criminal-oriented regimen ↑
- . Nils, Jarborg. (2004). Convict Society, in: Criminalization: Last Resort, Ohio State Journal of Criminal Law, No. 2, P. 524. ↑
- . knowledge ↑
- . justification ↑
- . evidence ↑
- . زمانی، محسن (۱۳۹۱)، معرفتشناسی، تهران: نشر هرمس، ص ۵. ↑
- . Williams, Michael (2001). Problems of Knowledge: A Critical Introduction to Epistemology, Oxford: Oxford University Press. ↑
- . حسینزاده، محمد (۱۳۸۲)، پژوهشی تطبیقی در معرفتشناسی معاصر، قم: انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره)، ص ۴۷. ↑
- . ابدالی، مهرزاد (۱۳۹۱)، رویکردهای حقوقی و رهیافتهای فراحقوقی، تهران: نشر میزان، ص ۱۳۱. ↑
- .ایروانیان، امیر (۱۳۹۲)، نظریه عمومی سیاستگذاری جنایی، تهران: نشر میزان، ص ۴۱. ↑
- . برای مطالعه تفصیلی پیرامون نقش گروه های اجتماعی و خصوصاً گروه های فشار بر شکل گیری و توسعه حقوق کیفری و سیاست جنایی، ر.ک. به: جعفری، مجتبی (۱۳۹۲)، نقش گروه های فشار در شکل گیری، اجرا و تحول حقوق کیفری، در: دایرهالمعارف علوم جنایی، تهران: نشر میزان؛ و همو (۱۳۹۲)، جامعه شناسی حقوق کیفری؛ رویکرد انتقادی به حقوق کیفری (۱۳۹۲)، تهران: نشر میزان. ↑
- . ملکزاده، حسن (۱۳۹۱)، مبانی انسانشناسی، تهران: نشر علم، ص ۱۷. ↑
- . رولان، نوربرت (۱۳۹۱)، انسانشناسی حقوقی، ترجمه رضا موسیزاده، تهران: نشر میزان، ص ۸۵. ↑
- . See: Morsse, Bradford. W. (1988). Indegenous Law and state Legal Systems: Conflict and Compatibility, in: Indegenous Law and the state, Bradford. W. Morsse & Gordon R. Woodman eds, Dordecht, Foris Publication, pp. 101- 120. ↑
- . برای مطالعه تفصیلی پیرامون بازشناسی عناصر معنایی عبد و رابطه عبد و رب به عنوان یک نهاد اجتماعی در انسانشناسی اسلامی، ر.ک. به: عندلیبی، عادل (۱۳۸۵)، عبد؛ استعاره کانونی در انسانشناسی قرآن، پژوهشنامه فلسفه دین، دوره ۴، شماره ۱. ↑
- . رعد/ ۲۱؛ ملک/ ۱۲؛ فاطر/ ۱۸ ↑
- . اعراف/ ۱۵۴ ↑
- . فاطر/ ۲۹؛ صف/ ۱۰ ↑
- . غافر/ ۲۷؛ ص/ ۱۶ و ۲۶ و ۵۳ ↑
- . Parsons, Talcott (1966). Societies: Evolutionary and Comparative Perspectives, Englowood Cliffs, NJ: Preutice, Hall, P.24. ↑
- . مانند قانون منع بکارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره، مصوب ۱۳۷۳ ↑
- . نجفی توانا، علی (۱۳۸۶)، تعارض و انسداد در سیاست جنایی‌ایران، فصلنامه تحقیقات حقوقی آزاد، پیششماره ۱، ص ۲۵۱. ↑
- . «هیچ کس نمیتواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.» ↑
- . «هیچ فرد یا گروه یا مقامی حق ندارد به نام استفاده از آزادی به استقلال سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و تمامیت ارضی‌ایران کمترین خدشهای وارد کند و هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادیهای مشروع را، هرچند با وضع قوانین و مقررات، سلب کند.» ↑
- .ایروانیان، امیر (۱۳۸۸)، سیاست جنایی؛ پیشینه تاریخی، ساختار و ویژگیها، در: تازههای علوم جنایی (مجموعه مقالهها)، تهران: نشر میزان، ص ۱۰۱. ↑
- . موارد ۲۸ و ۴۵ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی. ر.ک. به: امیرارجمند، اردشیر و دیگران (۱۳۸۱)، مجموعه اسناد بین المللی حقوق بشر – اسناد جهانی، جلد اول، قسمت اول، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، صص ۱۰۴ و ۱۱۲. ↑
- . در کشورمان نیز اساتیدی از‌این همین طیف وجود دارند و اتفاقاً و متأسفانه نفوذ و اثرگذاریِ فراوانی بر تحقیقات پیرامون سیاست جنایی در‌ایران دارند و به دانشجویان و محققان و نهادهای پژوهشیِ کشور همواره طبق رویکرد خود جهت می دهند. ↑
- .ایروانیان، پیشین، ص ۶۷. ↑
- . ر.ک. به: شاکری گلپایگانی، طوبی (۱۳۸۰)، فقه جزا و سیاست جنایی، مطالعات راهبردی زنان، شماره ۱۱، ص ۷۹. ↑
- . حسنی، سید حمیدرضا و مهدی علی پور (۱۳۹۰)، پارادایم اجتهادی دانش دینی، چاپ دوم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ص ۷۱. ↑
- . ر.ک. به: حسینی، سید محمد (۱۳۸۳)، سیاست جنایی در اسلام و جمهوری اسلامی‌ایران، تهران: دانشگاه تهران و سمت، ص ۸۶. ↑
- . قیاسی، جلال الدین (۱۳۸۵)، مبانی سیاست جنایی حکومت اسلامی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ص ۴۶. ↑
- . رضایی، عبدالعلی (۱۳۹۱)، الگوی شبکه ای ساختار تولید علوم انسانی- اسلامی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۵۲۳. ↑
- . حضرت‌ایتالله العظمی خامنهای، بیانات در دیدار فضلای حوزه علمیه، ۲۹/۱۰/۱۳۸۲ ↑
- . یعنی تنها به محتوای ابواب فقهی، نظیر قضاء و شهادت و نکاح و طلاق و حدود و قصاص و دیات و… ↑
