۲) رابطه بین اندازه و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی: بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۲۰ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی ۲ X نشان دادهشده برابر ۰۲۹/۰ محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب مثبت بوده است میتوان نتیجه گرفت که:
“بین اندازه و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی رابطه مستقیمی وجود داشته است. به این معنی که به موازات افزایش اندازه شرکت بهعنوان یکی از متغیرهای مستقل، میزان عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی نسبت به قبل افزایش یافته است.
سطح معنیدار آنکه در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت میباشد، برابر با ۲۶۶/۰ و بیشتر از پنج درصد میباشد. لذا فرض H0 مبنی بر فقدان رابطه خطی بین اندازه و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی در جامعه آماری یا شرکتهای منتخب بورس اوراق بهادار تهران پذیرفتهشده است. به عبارتی در سطح ۹۵ درصد اطمینان فرض H1 مبنی بر وجود رابطه خطی بین اندازه و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی رد شده است.
۳) رابطه بین اهرم مالی و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی: بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۲۰ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی ۳ X نشان دادهشده برابر ۴۳/۱- محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب منفی بوده است میتوان نتیجه گرفت که:
“بین اهرم و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی رابطه معکوسی وجود داشته است. به این معنی که به موازات افزایش اهرم مالی بهعنوان یکی از متغیرهای مستقل، میزان عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی نسبت به قبل کاهش یافته است.
سطح معنیدار آنکه در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت میباشد، برابر با ۰۰۰/۰ و کمتر از پنج و یک درصد میباشد. لذا فرض H0 مبنی بر فقدان رابطه خطی بین اهرم مالی و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی در جامعه آماری یا شرکتهای منتخب بورس اوراق بهادار تهران رد شده است. به عبارتی در سطح ۹۵ و ۹۹ درصد اطمینان فرض H1 مبنی بر وجود رابطه خطی بین اهرم مالی و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی پذیرفتهشده است.
۴) رابطه بین فرصت رشد و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی: بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۲۰ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی ۴ X نشان دادهشده برابر ۵۱۲/۰ محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب مثبت بوده است میتوان نتیجه گرفت که:
“بین فرصت رشد و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی رابطه مستقیمی وجود داشته است. به این معنی که به موازات افزایش فرصت رشد بهعنوان یکی از متغیرهای مستقل، میزان عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی نسبت به قبل افزایش یافته است.
سطح معنیدار آنکه در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت میباشد، برابر با ۰۰۰/۰ و کمتر از پنج و یک درصد میباشد. لذا فرض H0 مبنی بر فقدان رابطه خطی بین فرصت رشد و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی در جامعه آماری یا شرکتهای منتخب بورس اوراق بهادار تهران رد شده است. به عبارتی در سطح ۹۹ و ۹۵ درصد اطمینان فرض H1 مبنی بر وجود رابطه خطی بین فرصت رشد و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی پذیرفتهشده است.
۵) رابطه بین بازده دارایی و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی: بر مبنای برآوردهای رگرسیونی به شرح خلاصه شده در جدول ۴-۲۰ ضریب این متغیر که با نماد ریاضی ۵ X نشان دادهشده برابر ۳۷۰/۰ محاسبه شده است. با توجه به اینکه علامت این ضریب مثبت بوده است میتوان نتیجه گرفت که:
“بین بازده دارایی و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی رابطه مستقیمی وجود داشته است. به این معنی که به موازات افزایش بازده دارایی بهعنوان یکی از متغیرهای مستقل، میزان عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی نسبت به قبل افزایش یافته است.
سطح معنیدار آنکه در ستون آخر آورده شده و متناظر با آماره تی استیودنت میباشد، برابر با ۰۰۰/۰ و کمتر از پنج و یک درصد میباشد. لذا فرض H0 مبنی بر فقدان رابطه خطی بین بازده دارایی و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی در جامعه آماری یا شرکتهای منتخب بورس اوراق بهادار تهران رد شده است. به عبارتی در سطح ۹۹ و ۹۵ درصد اطمینان فرض H1 مبنی بر وجود رابطه خطی بین بازده دارایی و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی پذیرفتهشده است.
د) اعتبار سنجی رابطه برآوردی:
از محدودیتهای روشهای رگرسیونی یا اقتصادسنجی، وابستگی رابطه برآوردی به پیشفرض محقق نسبت به شکل رابطه ریاضی بین متغیرهای مستقل و تابعی است. در این تحقیق بهطوریکه در مدل مفهومی انتهای فصل دوم و مدل تحقیق در انتهای فصل سوم تحقیق ذکر شد، به اتکای پیشینه تحقیق رابطه زیر مبتنی بر پیشفرض خطی بودن رابطه ریاضی برآوردی بین متغیرها جهت تعیین ارتباط بین متغیرهای مستقل و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی مدنظر قرارگرفته است.
SIZE+ β۳LEV+β۴ FR +β۵ROA +ε۲ β+SDG1β+α= PER
که پس از برآورد پارامترها و جای گزینی آن در رابطه فوقالذکر رابطه غیر پارامتری بین متغیرها بهطوریکه در بند “ب “ مذکور افتاد، بهصورت زیر برآورد گردیده است:
SIZE -1/43LEV+0.512 FR +0.370ROA +ε ۰۲۹/۰+SDG055/0-63/1 = PER
در این بخش به اعتبار سنجی رابطه برآوردی یادشده و به تعبیری ارزیابی اعتبار پیش فرش خطی بودن رابطه بین متغیرها مبادرت شده است. در این راستا از معیار ضریب تعیین، تمیز یا تشخیص استفاده شده که نشان میدهد، رابطه برآوردی چه نسبت یا درصدی از تغییرات واقعی متغیرها را بیان کرده و تا چه حد از توضیح دهندگی رابطه واقعی بین متغیرها برخوردار بوده است. طی جدول ۴-۲۱ خلاصه محاسبات مربوط به اعتبار سنجی پیشفرض خطی بودن ارتباط بین متغیرهای مستقل و عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی، آورده شده است:
جدول (۴-۲۱): اعتبار سنجی رابطه خطی بین متغیرها
|
||
پارامتر برآوردی | ضریب تعیین | ضریب تعیین تعدیلشده |
مقدار | ۵۰۹/۰ | ۴۵۸/۰ |
بهطوریکه محاسبات خلاصه شده در جدول شماره ۴-۲۱ نشان میدهد، ضریب تعیین برابر ۵۰۹/۰ بوده و مقدار تعدیلشده آن در حالت استاندارد یا حذف عرض از مبدأ برابر ۴۵۸/۰ میباشد که نشان میدهد بیش از ۴۵ تا ۵۰ درصد از تغییرات متقابل بین متغیرهای مستقل و تابعی توسط رابطه برآوردی به کمک رگرسیون خطی مرکب به روش دادههای تابلویی بیانشده است. به جهت میل کردن ضریب تعیین برآوردی به عدد نیم، میتوان نتیجه گرفت که ” رابطه خطی در حد متوسط “بین متغیر وابسته عملکرد در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی با متغیرهای مستقل وجود داشته است.
ه) تعمیم رابطه خطی برآوردی:
با عنایت به استفاده از نمونه تصادفی از بین شرکتهای منتخب بورس اوراق بهادار تهران، برای تعمیم نتایج بهدستآمده در مورد ارتباط بین متغیرها، در این بخش از گزارش به تعمیم رابطه برآوردی بر مبنای دو آزمون تی استیودنت و فیشر پرداخته شده است.
همانطور که در ستون آخر جدول شماره ۴-۲۰ ملاحظه شد، سطوح معنیدار بر مبنای نتایج آزمون تی استیونت به ترتیب برابر با: ۰۰۰ /۰، ۱۹۰/ ۰،۲۶۶ /۰۰۰/۰, ۰۰۰۹/۰ و ۰۰۰/۰ ازای پارامترهای عرض از مبدأ و شیب متغیرهای مستقل اصلی و سایر متغیرهای مستقل در جامعه آماری شرکتهای منتخب بورس محاسبه شده است. با مقایسه هر یک از این سطوح معنیدار با سطح معنیدار آزمون که عموماً ۵ درصد و گاهی ۱ درصد فرض میکنند، همانطور که در جدول ۴-۲۰ نشان دادهشده، برای متغیرهای اهرم مالی، فرصت رشد و بازده دارایی ضرایب محاسبه شده کمتر از یک و پنج درصد بوده و همانطور که در بند “ب “ یا تبیین ارتباط بین متغیرها عنوان شد، رابطه خطی بین متغیرها برای متغیرهای اهرم مالی، فرصت رشد و بازده دارایی در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی پذیرفتهشده است. بنابراین با عنایت به ضریب تعیین بهعنوان معیار اعتبار سنجی یا قدرت توضیح دهندگی رابطه خطی برآوردی که بین ۵۰ تا بیش از ۴۵ درصد در حالت استاندارد و معمول بوده و به نیم نزدیک میباشد، رابطه خطی در حد متوسط بین متغیرهای مستقل و وابسته وجود داشته که این رابطه متوسط در سطح ۹۵ و ۹۹ درصد اطمینان به جامعه آماری یا شرکتهای با عدم محدودیت مالی قابلیت تعمیم را دارد.
علاوه بر آزمون معنیداری تکتک پارامترهای برآوردی با بهره گرفتن از معیار تی استیودنت به شرحی که در بند “ب “ مطرح شد، در این قسمت با بهره گرفتن از تحلیل واریانس رابطه خطی بین متغیرهای مستقل و وابسته مورد آزمون قرارگرفته است. استفاده از این آزمون بهتبع تحقیقات مرتبط یا مشابه و با معیار فیشر بوده است. در این آزمون فرض صفر خطی نبودن رابطه برآوردی در مقابل فرض مخالف رابطه خطی بین مدیریت سرمایه در گردش، اهرم مالی، فرصت رشد؛ بازده دارایی و اندازه شرکت تعریف شده است. نتایج آزمون تعمیم رابطه خطی بین متغیرهای وابسته و مستقل، در سطح شرکتهای با عدم محدودیت مالی با بهره گرفتن از آزمون تحلیل واریانس را میتوان بهصورت جدول ۴-۲۲ خلاصه نمود:
جدول (۴-۲۲): تحلیل واریانس
|